Het meest populaire casinospel is blackjack omdat gokkers geloven dat dit het enige spel is dat verslagen kan worden door kaarttelstrategieën. Hoewel het huis bedreven is geworden in het omzeilen van deze strategieën, blijft het geloof bestaan en spelen er tegenwoordig meer mensen blackjack dan alle andere kaartspellen bij elkaar.
Geschiedenis van blackjack
Toen het spel vingt-et-un (eenentwintig) voor het eerst werd geïntroduceerd in de VS rond de jaren zestig, moesten casino’s het promoten bij ongeïnteresseerde spelers door bonusuitbetalingen aan te bieden. Een van de uitbetalingen was 10 tegen 1 als de winnende hand een aas en een schoppenboer of klaverenboer was, of een “zwarte” boer. Dus de hand werd een blackjack genoemd en het is sindsdien de naam van het spel geworden. In 1963 verscheen een boek van Edward O. Thorpe waarin werd beschreven hoe men bij Blackjack kon winnen met een kaarttelstrategie, getiteld Beat the Dealer! wat de publieke belangstelling voor het spel stimuleerde, en de rest is geschiedenis.
De regels van Blackjack
Blackjack is een heel eenvoudig kaartspel om te spelen. Het doel van het spel is om zo dicht mogelijk bij een kaartwaarde van eenentwintig te komen zonder over te gaan. Overgaan wordt een “buste” genoemd. Beeldkaarten hebben een waarde van 10 en elk van de cijferkaarten behoudt hun nominale waarde. Azen kunnen de waarde 11 of 1 hebben, afhankelijk van of de hand ouder is dan eenentwintig of niet.
Er worden twee soorten blackjack spellen gespeeld in casino’s, die maximaal acht kaartspellen kunnen gebruiken. Een daarvan is het spel met één of twee kaartspellen waarbij de dealer de kaarten vasthoudt en ze met de afbeelding naar beneden aan elke speler deelt. Bij spellen met meerdere kaartspellen wordt een kaartschoen gebruikt die tot acht kaartspellen gebruikt en de kaarten na elk spel schudt. De kaarten worden open voor de speler uitgedeeld en niet elke speler mag ze oppakken. Een hand in beide typen wordt ook aan de dealer gedeeld, waarvan er slechts één open ligt in de eerste deal, de gesloten kaart wordt de hole genoemd en het doel van het spel is om de hand van de dealer te verslaan. Bij sommige Blackjack-spellen wordt de hole pas getrokken als alle spelers hun hand hebben gespeeld.
Het maakt niet uit hoeveel spelers er aan de tafel zitten, de te verslaan hand is de huis- of dealerhand. Een speler gaat altijd eerst als hij besluit om geraakt te worden (meer kaarten te krijgen) of te passen (bij de huidige hand te blijven) bij elke beurt, en de dealer trekt meer kaarten totdat iemand een eenentwintig (blackjack) of gaat failliet. Alle spelers die bust gaan, verliezen automatisch, of de dealer nu bust of niet. De dealer moet trekken als zijn kaarten op 17 staan met een aas in de hand (een “zachte” hand genoemd omdat de aas een waarde van 1 of 11 kan hebben) of 16 of minder, en moet staan bij een harde (wat betekent dat er geen azen zijn). ) 17 of meer. Als de dealer failliet gaat, winnen alle spelers die dat niet hebben gedaan.
In casino’s is de blackjacktafel typisch een tafel in de vorm van een halve maan met maximaal zeven spelers voor elk spel. Elke speler staat tegenover de dealer die zich aan de binnenkant van de boog bevindt. Bij elke speler is de tafel gemarkeerd met cirkels waar weddenschappen kunnen worden geplaatst en de uitbetaling is meestal even geld, behalve voor verzekeringsinzetten. Aan de ene kant van de tafel wordt een kaart gelegd die de huisregels voor blackjack kan aangeven, zoals minimum en maximum inzetten, paren splitsen en verdubbelen.
Het splitsen van paren geeft Blackjack-spelers de mogelijkheid om een paar kaarten met dezelfde waarde te splitsen, d.w.z. 2 zevens in twee afzonderlijke handen en een tweede inzet om een extra hand te dekken. De speler die splitst, speelt het originele spel totdat hij wint of failliet gaat, in welk geval hij de tweede hand kan spelen. Sommige huizen staan maximaal vier splitsingen en vier weddenschappen in één ronde toe voor elke speler.
Een verdubbeling is wanneer een speler de optie heeft om de oorspronkelijke inzet te verdubbelen voorafgaand aan de deal en nog een kaart ontvangt. In een gedekt spel moeten de kaarten op dit punt worden onthuld. Bij sommige huizen kunnen spelers verdubbelen, ongeacht de totale handwaarde, terwijl andere het beperken tot een handwaarde van 10 of 11.
Een andere Blackjack-weddenschap die mogelijk is toegestaan, is een verzekering, waarbij een speler de kans wedt dat de hand van een deler, waarin de openstaande een aas is, een kaart met een waarde van 10 in de gesloten kaart heeft. De inzet kan tot 50% van de oorspronkelijke inzet bedragen. De inzet wordt op het verzekeringsblok van de tafel geplaatst en moet worden geplaatst nadat de eerste hand is gedeeld en betaalt 2 tegen 1 als de speler wint. De meeste dealers zullen plaatsen adviseren om een verzekering af te sluiten als de speler al een blackjack heeft door “Even money” te roepen, want als de dealer ook een blackjack heeft, zal de uitbetaling hetzelfde zijn als wanneer de dealer geen blackjack heeft. Het is in dit geval echter niet aan te raden om een verzekering af te sluiten, omdat de kans dat een kaart met een waarde van 10 in de gesloten kaart ligt slechts 30,8% is, in tegenstelling tot 33,8% als de spelershand geen kaart met een waarde van 10 heeft.
In alle spellen heeft de Blackjack-speler de keuze om een of meer kaarten te vragen, afhankelijk van de waarde van de eerste hand. Dit wordt een hit genoemd. Blackjackspelers mogen niet verbaal om een hit roepen, maar moeten alleen naar zichzelf zwaaien of op de tafel tikken met de kaarten of zijn hand.
Lees verder op casino reporter website